La konvaloj 

Du konvaloj, unu blanka, alia rozkolora, kreskis ĉe la rando de arbaro sur la montodeklivo. Ili estis fratinoj kaj portis belajn robojn, kiuj brilis kiel silko. On sciis, ke la konvaloj havas tre maldikajn voĉojn kiel la sonorilo, kaj estas tre kontenta aŭdi ilin babili ĉe la suno subiras. Sed sur la robo de la rozkolora konvalo estis streĉita de milda rozo, dum blanka konvalo portas la blankan hartuberon, kiu kristalklara blanko kiel neĝo; ni ne povis vidi ion pli brila.                        

Ili amis unu la alian tenere kaj tamen, kverelo okazas ofte kiel inter fratoj kaj fratinoj, ho, iu vspere la du fratinoj kverelis pri iliaj roboj, ĉiu asertis sian robon esti la plej bela.

Rozkolora konvalo subite ekkriis:

“Mia robo multe pli belas ol via.”

“Tia afero ne ekzistas” akre refutas blanka konvalo, “la mia pli bona je centfojo ol la via.”

“Vi povas ankaŭ eldiri éĉ tiaĵon? La kverelo pliintensiĝis , kaj la voĉoj, kutime tiel ĝentilaj kaj dolĉaj, iĝis kriemulinoj kiel la kroĉado de la korvoj. Ho, aŭdinte ilin, vi sentos kordoloron.

铃兰花

两朵铃兰花，一朵是白色的，另一朵是粉色的，生长在山坡树林边。它们是姊妹，花瓣闪亮如丝，令人羡慕。大家知道，铃兰花声细，就像铃铛一样，倾听它们在太阳落山时的聊天是非常惬意的。但是， 粉色铃兰的花瓣上被温柔的玫瑰划了一道痕，而白铃兰则梳着白色的发髻，洁白如雪、光辉无比。

它们彼此互爱。然而，如同那些兄弟姐妹之间一样， 一天晚上，它们姐俩为了裙子争

吵起来，每人都说自己的裙子最漂亮。

粉色铃兰突然叫喊起来：

“我的裙子比你的漂亮得多。”

“亏你想象得出来，”白铃兰激烈地反驳说，“我的比你的好一百倍。”

“这种话还能说出口？”两姐妹越吵越凶，原本客气温柔的声音也变得像乌鸦的叫声。啊，你听见都会觉得难受。

这也许就是杉树冠斯特鲁比尔先生的感觉，那是一棵粗大的棕色杉树，长在两朵铃兰的上方。两姐妹的争吵声刺激了杉树，它禁不住气得发抖。它受不了了，在地上跳了起来。

啪唧一声，杉树冠掉在地上，像鳃角金龟一样仰面朝天，翻不过身来。它想从正在争吵的两姐妹中间跳过去，把它们分开，但是它盲目地发火，却没有很好地估计它的力量，倒向了左边。

太可怕了！