Am' al Vivo

mi ne pensas pri mia sukces’

direktante min al celo en la foro

mi nur spite iru sen ajn ĉes’

mi nek pensas, ĉu mi gajnos ŝian amon

ĉar mi korinklinas al rozfloro

mi kuraĝe verŝu mian sincergamon

mi nek pensas, ĉu atakas pluvo frida

ĉar mi celis al la horizonto

mi antaŭeniru nur kun vol’ decida

mi nek pensas, ĉu ebenas aŭ zigzagas la futuro

ĉar mi amas vivon

ĉion regos mi kun prikalkulo

热爱生命

    我不去想是否能够成功

    既然选择了远方

    便只顾风雨兼程

    我不去想能否赢得爱情

    既然钟情于玫瑰

    就勇敢地吐露真诚

    我不去想身后会不会袭来寒风冷雨

    既然目标是地平线

    留给世界的只能是背影

    我不去想未来是平坦还是泥泞

    只要热爱生命

    一切，都在意料之中

     Pripenso

mi ne scias

ĉu mi amas vin

se jes

kial jam okazis tia disiĝ-fin’

mi ne scias

ĉu de longe mi ne amis vin per ĉas’

se ne

kial rememoro ne forfluis

kun temp-pas’

kiam ridmienas vi en mia mens’

mia koro ondas kun tang-sku’

bedaŭrinde ĉio

jam fariĝis pasinta pens’

nur ĉarmplenaj noktoj

jen fascinas ĉiam kun intens’

     怀想

    我不知道

    是否　还在爱你

    如果爱着

    为什么　会有那样一次分离

    我不知道

    是否　早已不再爱你

    如果不爱

    为什么　记忆没有随着时光

    流去

    回想你的笑靥

    我的心　起伏难平

    可恨一切

    都已成为过去

    只有婆娑的夜晚

    一如从前　那样美丽

          Nefortondebla Amsento

mi volus per vojaĝ’

forgesi vian belan okulparon

fortondi kun kuraĝ’

fadenojn de l’ amsento

kaj triston neblovitan eĉ de ventsovaĝ’

sed ekster mia prikalkul’ nun

river’ kaj mont’ neŝanĝaj restas

senŝanĝa restas ankaŭ l’ am’

figuro via

sin trudas antaŭ min ĉiam

剪不断的情愫

    原想这一次远游

    就能忘记你秀美的双眸

    就能剪断

    丝丝缕缕的情愫

    和秋风也吹不落的忧愁

    谁曾想　到头来

    山河依旧

    爱也依旧

    你的身影

    刚在身后　又到前头

           Ĉu

ĉu vi min jam forgesis

alie, kial sen informiĝo

ni loĝas unu de alia

ĉu vi jam min trezore kaŝis

alie, kial via ridmieno mian sonĝon

ornamas jen per belaj revoj

ĉu nia amligiĝo

ja estas du polusoj

neniam renkonteblaj

ĉu destinitas ni disiĝaj

dronigos jaroj

nin per ĉagren’ kaj doloro

是否

    是否　你已把我遗忘

    不然为何　杳无音信

        天各一方

    是否　你已把我珍藏

    不然为何　微笑总在装饰我的梦

        留下绮丽的幻想

    是否　我们有缘

    只是源头水尾

    难以相见

    是否　我们无缘

    岁月留给我的将是

        愁绪萦怀　寸断肝肠

Se vi ne sufiĉe ĝojus

Se vi ne sufiĉe ĝojus

Ne kunŝovu brovojn triste

Homa vivo kurtas

Kial varti amarecon

jen malfermu longe ŝlositan pordon

lasu lumon regi en angulo ĉiu

iru al la stepo de la vivo

lasu venton gladi vian frunton

la vastec’ dilui triston povas

malhelan koloron povas kovri l’ helan

    假如你不够快乐

    也不要把眉头深锁

    人生本来短暂

    为什么　还要栽培苦涩

    打开尘封的门窗

    让阳光雨露洒遍每个角落

    走向生命的原野

    让风儿熨平前额

    博大可以稀释忧愁

    深色能够覆盖浅色

Memamo

deprimiĝi vi havas motivon nenian

jen por vi aŭtuno

vagas sencele

nek motivon fieraĉi

por vi jam printempo

levas sian kapon

vid’ aŭtuna ol la primavera ne pli belas

nek printempa lum’ pli ol l’ aŭtuna helas

自爱

你没有理由沮丧

        为了你是秋日

    彷惶

    你也没有理由骄矜

        为了你是春天

    把头仰

    秋色不如春光美

    春光也不比秋色强

Pensado

surskribo al ole-pentraĵo

nur sola silenta profilo

sufiĉas fasini la tutan planedon

ne nur pro beata figuro

ne nur pro kvieta trankvilo

sed ankaŭ pro komunikemo

sed ankaŭ pro revelacio

kaj ankaŭ pro tio, ke kiel moderna virino

ŝi diras al ni nun—

silento ja estas belaĵo

思——题油画

    只一个沉默的姿态

    便足以让世界着迷

    不仅因为是一尊圣洁

    不仅因为是一片安谧

    还因为是一面昭示

    还因为是一个启迪

    还因为她以现代人的形象

    告诉我们

    ——沉思是一种美丽

Malkaŝemo estas bonvirto

el okuloj viaj

mi vin bone legas

el paroloj miaj

vi komprenas min

implicito estas karaktero

malkaŝemo apartenas al bonvirto

oh, ne diru al mi

ke okuloj nure

estas refraktado de la koro

se ne estus lingvo

ni sin trovus en soleco

nur rikoltus silentemon…

    读懂了你

    你从话语里

    弄清了我

    含蓄是一种性格

    豪放是一种美德

    别对我说

    只有眼睛才是

    心灵的真正折射

    如果没有语言

    我们在孤寂中

    收获的只能是沉默……

am’ fariĝu ne malliberita

por plezuro via

onin ne senigu vi je libereco

neakireblaĵ’ plej bonas

decas ne troaĵo por ĝuado

multo kaj malmulto ambaŭ ĝenas

fluas lirle la river’ aŭtuna

maldensa nebulo

maldensa pluvo

maldensaj nuboj naĝas glate

    爱，不要成为囚

    不要为了你的惬意

    便取缔了别人的自由

    得不到　总是最好的

    太多了　又怎能消受

    少是愁多也是忧

    秋天的江水汨汨地流

    淡淡的雾

    淡淡的雨

    淡淡的云彩悠悠的游